Ο λογότυπος τής εποχής…

…Σε απόλυτη συνάφεια με το είδος της κοινωνίας που εκπροσωπεί και επιλεγμένος με τις κατεξοχήν αντιπροσωπευτικότερες διεργασίες που τη χαρακτηρίζουν.

Ένα τσούρμο από μισαλλόδοξους, μικροαστούς, που το μόνο που παράγουν είναι μαγκιά, ματαιοδοξία, μεμψιμοιρία, μοιρολατρία και μεγαλομανία, όταν δεν είναι βυθισμένοι στη μελαγχολία και τη μοναξιά τους.

Τι άλλο από ένα τεράστιο -αν και πεζό- και ευδιάκριτο «μ» θα συμβόλιζε καλύτερα εμάς και την εποχή μας;

Ποιο άλλο γράμμα του αλφαβήτου μας θα μπορούσε να θυμίζει κραυγαλέα και χτυπητά το «μέτρο» που έχουμε χάσει, το «μαζί» που ακούγεται μόνο στις εκλογές, το «μέλλον» που γράφουμε στα παλιά μας τα παπούτσια;

Έστω κι έτσι, από σπόντα, ο λογότυπος για τον οποίο βρήκαμε αυτές τις μέρες άλλη μια ευκαιρία ν’ αναδείξουμε τη μικροψυχία μας ως κράτος και τη μεμψιμοιρία μας ως κοινωνία, θ’ αναδεικνύει στο διηνεκές τη ματαιότητα τής μακαριότητάς μας σαν ορόσημο της εποχής.